narożnik

narożnik
narożnik {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż IIa, D. -a {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'miejsce, gdzie zbiegają się dwa boki płaskiego przedmiotu, narysowanej figury itp. lub dwie ściany czegoś (kąt między dwiema stykającymi się ścianami); też: przestrzeń pomiędzy takimi bokami, ścianami; róg': {{/stl_7}}{{stl_10}}Narożnik kanapy, szafy, pokoju. Narożnik ringu, boiska. Zapędzić przeciwnika do narożnika (ringu) . {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'ozdoba lub umocnienie umieszczane na zewnętrznej stronie styku dwóch ścian czegoś, np. budynku, skrzyni': {{/stl_7}}{{stl_10}}Skrzynia wzmocniona aluminiowymi narożnikami. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'mebel (np. szafka, kanapa), którego tylne ścianki tworzą kąt prosty; przystosowany do ustawiania lub wieszania w rogu jakiegoś pomieszczenia': {{/stl_7}}{{stl_10}}Komplet wypoczynkowy z narożnikiem. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • narożnik — m III, D. a, N. narożnikkiem; lm M. i 1. «miejsce zetknięcia się dwóch ścian zewnętrznych; węgieł, róg; pomieszczenie wybudowane w tym miejscu» Narożniki domu. 2. «ozdoba albo okucie służące do umocnienia połączenia krawędzi, rogów czegoś (np.… …   Słownik języka polskiego

  • НАРОЖНИК — укороченная стропильная нога, поддерживающая участок ската между накосной стропильной ногой и свесом крыши (Болгарский язык; Български) късо покривно ребро (Чешский язык; Čeština) zkrácená krokev (Немецкий язык; Deutsch) Schifter (Венгерский… …   Строительный словарь

  • faseta — ż IV, CMs. fasetaecie; lm D. fasetaet 1. archit. bud. «ukośnie ścięta krawędź naroża stosowana w budownictwie przy elementach narażonych na uszkodzenia (filary, obramowania okien itp.); wklęsły zaokrąglony narożnik między ścianami a sufitem lub… …   Słownik języka polskiego

  • naroże — n I; lm D. narożeży «narożna część czegoś; róg, narożnik, węgieł» Naroże budynku. ∆ Naroże dachu «krawędź dwóch połaci dachowych przyległych, tworzących kąt wypukły od wewnętrznej strony dachu» …   Słownik języka polskiego

  • narożnikowy — przym. od narożnik (zwykle w zn. 1 i 3) Pokój narożnikowy. Kanapa narożnikowa …   Słownik języka polskiego

  • węgieł — m IV, D. węgiełgła, Ms. węgiełgle; lm M. węgiełgły, D. węgiełgłów «miejsce zetknięcia się dwu ścian zewnętrznych (pionowych) budynku; narożnik» Węgieł domu, stodoły. Ukryć się za węgłem. Wyjść, wyskoczyć zza węgła. ∆ Wiązać, łączyć bierwiona,… …   Słownik języka polskiego

  • winkiel — m I, D. winkielkla; lm M. winkielkle, D. winkielkli a. winkielklów 1. pot. «węgieł, narożnik» Stać za winklem. Podglądać zza winkla. 2. «przyrząd do wyznaczania kąta prostego; kątownik» ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

  • bliźniak — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa a. IIIb, lm M. bliźniakacy || ki {{/stl 8}}{{stl 7}} jedno z bliźniąt – chłopczyk : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bracia bliźniacy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}bliźniak II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • długi róg — {{/stl 13}}{{stl 7}} w piłce nożnej: narożnik bramki znajdujący się dalej od zbliżającego się z boku bramki zawodnika z piłką : {{/stl 7}}{{stl 10}}Posłać piłkę w długi róg bramki. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kamień węgielny — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} duży kamień kładziony jako fundament pod narożnik budynku (dawniej zwłaszcza w budownictwie drewnianym) {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} akt… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”